ತುಂಬ ಸಲ ಹೀಗಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಸಾಧಕರ ಮೇಲೆ ನಮಗೆ ವಿನಾಕಾರಣದ ದ್ವೇಷ. ಕಾರಣವಿದ್ದರೂ ಅದು ಅಂಥ ಮಹತ್ವದ್ದೇನಲ್ಲ. ಸರಿಯಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿದರೆ ಅದು ಕಾರಣವೂ ಆಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಅಂತವರನ್ನು ಕಂಡರೆ ಅಸಹನೆ ಅಷ್ಟೇ.
ಆದರೆ ಆ ದ್ವೇಷ ಸದಾಕಾಲ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ಬೆಳೆಯುತ್ತ ಹೋದಂತೆ, ನಮ್ಮ ಮನಸು ಮಾಗುತ್ತ ಬಂದಂತೆ, ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತ ಹೋದಂತೆ ಅವರ ಮೇಲಿನ ದ್ವೇಷ ಸಣ್ಣಗೆ ಕರಗುತ್ತ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ದ್ವೇಷ ಕರಗಿ ನೀರಾಗಿ ಸಣ್ಣದ್ದೊಂದು ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅವರ ಕೆಚ್ಚೆದೆ, ಛಲ, ಗೆಲುವಿನ ತಾಕತ್ತಿಗೆ’ವಾಹ್, ಏನೇ ಆಗಲಿ ಹೋರಾಟಗಾರನಿವ ‘ ಎನ್ನುವ ಭಾವ ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಹಾಗೆ ಹುಟ್ಟುವ ಭಾವಕ್ಕೆ ಅನ್ವರ್ಥಕ ನಾಮವೊಂದಿದ್ದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ‘ ನೋವಾಕ್ ಜೋಕೊವಿಚ್ ‘ ಎಂದು ಹೆಸರು.
ಅಸಲಿಗೆ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಪ್ರಿಯರ ಜಗತ್ತು ಅವನನ್ನು ಯಾಕೆ ದ್ವೇಷಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಮಹಾ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಏನೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಬಹುದೊಡ್ಡ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಗುಂಪನ್ನೂ ಸಹ ಹೊಂದಿರುವ ಆತನನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸುವವರಲ್ಲಿ ಮುಕ್ಕಾಲು ಪಾಲು ಜನರ ಫೆಡಾಲ್ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು.
ಸಾಂಪ್ರಾಸ್, ಅಗಾಸ್ಸಿಯ ಹಣಾಹಣಿ ಮುಗಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿದ್ದ ದೈತ್ಯರ ನಿರ್ವಾತವನ್ನು ತುಂಬಿದವನು ರೋಜರ್ ಫೆಡರರ್. ಆತನ ಆಟದ ರಭಸಕ್ಕೆ ತಡೆಯಿಲ್ಲ, ಆತನೇ ಮುಂದಿನ ವಿಶ್ವಶ್ರೇಷ್ಠ ಎನ್ನುವ ಭಾವ ಹುಟ್ಟುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ‘ ಇಲ್ಲ ನಾನಿದ್ದೇನೆ’ ಎಂದು ಪುಟಿದು ನಿಂತವನು ರಾಫಾ ನಡಾಲ್. ಮುಂದೆ ಸುಮಾರು ಐದಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಇವರಬ್ಬರದ್ದೇ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ. ಪ್ರತಿ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಯ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲೂ ಇವರೇ,ಪ್ರತಿ ಪಂದ್ಯಾವಳಿ ಗೆದ್ದವರೂ ಇವರೇ.
ಆದರೆ ವಿಚಿತ್ರ ನೋಡಿ, ಜಿದ್ದಾಜಿದ್ದಿನ ಹಣಾಹಣಿಯಿದ್ದರೂ ಸಾಂಪ್ರಾಸ್ , ಅಗಾಸ್ಸಿಯ ನಡುವಿದ್ದಂತೆ ಇವರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಶೀತಲಸಮರವೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ರೋಜರ್ ,ನಡಾಲ್ ನೆಡೆಗೆ ಸದಾಕಾಲ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸಿದ್ದರೆ, ನಡಾಲ್‌ನದ್ದು ಫೆಡರರ್ ನೆಡೆಗಿನ ಆರಾಧನಾ ಭಾವ. ಬಹುಶಃ ಕ್ರೀಡಾ ಜಗತ್ತು ಕಾಣದ ಹೊಸಭಾವವದು. ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಗುದ್ದಾಡುವ ,ಅಂಗಳದಾಚೆ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡೇ ಗೌರವಿಸುವ ಫೆಡಾಲ್ ರ ಅಪರೂಪದ ಈ ಭಾವವನ್ನು ಕ್ರೀಡಾಭಿಮಾನಿಗಳ ಜಗತ್ತು ಹುಚ್ಚರಂತೆ ಆರಾಧಿಸಿತ್ತು. ಪ್ರತಿ ಪಂದ್ಯದಲ್ಲೂ ಅವರಿಬ್ಬರೇ ಇರಲಿ ಎಂದು ಬಯಸತೊಡಗಿತ್ತು. ಫೆಡರರ್ ನ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ನಡಾಲ್ ಗೂ ಅಭಿಮಾನಿಯಾಗಿದ್ದರು. ನಡಾಲ್ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿಗೆ ಫೆಡರರ್ ನ ಗೆಲುವು ಸಹ ಸಮ್ಮತವೇ. ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿಗದು ಉಟೋಪಿಯನ್ ಜಗತ್ತು. ಆದರ್ಶ ಆಟಲೋಕ
ಹೀಗಿರುವಾಗ ಬಂದವನು ನೋವಾಕ್ ಜೋಕೊವಿಚ್. ಅಕ್ಷರಶಃ ಫೆಡಾಲ್ ಪಾಲಿನ ಪ್ರತಿನಾಯಕ. ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಪಾಲಿನ ಸಿಂಹ ಸ್ವಪ್ನ. ಚಂದಕ್ಕೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಜೋಡೆತ್ತಿನ ಗೆಲುವಿನ ಓಟಕ್ಕೆ ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕಿದವನು. ಪ್ರತಿಭೆಯಲ್ಲಿ ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಸರಿಸಮನಾದವನು ಜೋಕರ್, ತಾಕತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವರಿಗಿಂತ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ. ರೋಜರ್‌ನ ಕ್ಲಾಸ್ ಆತನಿಗಿತ್ತು, ನಡಾಲ್ ನ ಕಸುವಿಗೂ ಸ್ಪರ್ಧಿ ಆತ. ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಆತ ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಮಣಿಸತೊಡಗಿದ. ಮೊದಮೊದಲು ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ಜಯ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಆತ ಆಟದಂಗಳವನ್ನು ಅದ್ಯಾವ ಪರಿ ಆವರಿಸಿಕೊಡುಬಿಟ್ಟನೆಂದರೆ ಒಂದು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಹಂತಕ್ಕೆ ಫೆಡರರ್ ನಡಾಲ್ ನಂಥ ಮಹಾನ್ ಆಟಗಾರರೇ ಆತನ ಮುಂದೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಆಟಗಾರರಂತೆ ಭಾಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟರು.
ಆಟವಾಗಿ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಗೆ ಅದು ಧನಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಯೇ. ಏಕತಾನತೆಯನ್ನು ದೂರಗೊಳಿಸಿದ ರೋಚಕ ತಿರುವು. ಆದರೆ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿಗೆ ಅದು ಸಹ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆತನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವವರು ,ಅಭಿಮಾನಿಸುವವರು ಇದ್ದರೂ ಆತನನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸುವರೇ ಹೆಚ್ಚು ಎನ್ನುವಷ್ಟಿದ್ದರು. ಎಷ್ಟೊ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವನ ಗೆಲುವಿಗೆ ಸಿಗಬೇಕಾದ ಶ್ರೇಯ ಸಹ ಸಿಗದೇ ನಿರಾಸೆಯಿಂದ ಅಸಹನೀಯ ವರ್ತಸಿದ್ದು ಇದೆ ಆತ.
ಆದರೆ ಇದರಾಚೆಗೆ ನೋಡಿದ ಜೊಕೊವಿಚ್ ಎನ್ನುವ ಆಟಗಾರ ಯಾವ ಮಾಂತ್ರಿಕನಿಗೂ ಕಡಿಮೆಯೇನಿಲ್ಲ. ಆತ ಅಂಕಣಕ್ಕೆ ಬರುವಾಗ ನಡಾಲ್ ಫೆಡರರ್ ಎನ್ನುವ ಪ್ರತಿಭಾನ್ವಿತರು ಅದಾಗಲೇ ಮೈದಾನದ ದೈತ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಹಾಗಿರುವ ದೈತ್ಯರಿಗೆ ನೀರುಣಿಸಿದವನು ಜೋಕರ್. ವಿಂಬಲ್ಡನ್ ಎನ್ನುವ ಕ್ರೀಡಾಶ್ರೇಷ್ಠ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಫೆಡರರ್‌ನನ್ನ ಕಾಡಿದವನು ಜೋಕರ್, ಆವೆಮಣ್ಣಿನಂಕಣದ ರಾಜ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ರಾಫಾನನ್ನು ಫ್ರೆಂಚ್ ಓಪನ್ ನ ಅದೇ ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಎರಡು ಬಾರಿ ಸೋಲಿಸಿದ ಏಕೈಕ ಆಟಗಾರ ನೋವಾಕ್. ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಮಣಿಸಿ ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಶ್ರೇಷ್ಠನೆನ್ನಿಸಿಕೊಂಡವನು ಜೋಕರ್. ಇಷ್ಟಾಗಿ ಅವನು ಸುಸ್ತಾದನಾ..? ಊಹುಂ, ಸಾವಿರಾರು ಕ್ರೀಡಾಭಿಮಾನಿಗಳ ದ್ವೇಷದ ನಡುವೆಯೇ ,’ಸುಮ್ನಿರ್ರಿ ಕಂಡಿದೀನಿ ಸಾಕು, ನಿಮಗಿಂತ ಕೆಟ್ಟ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ನಡುವೆ ಗೆಲುವು ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ ನಾನು. ಶುಭರಾತ್ರಿ ನಿಮಗೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಲೇ ಟೀಕಾಕಾರರ ಬಾಯಿಮುಚ್ಚಿಸಿ ಮೂವತ್ತೇಳನೇ ವಯಸ್ಸಿಗೂ ಹದಿಹರೆಯದ ಶಕ್ತಿಯ ಹುಡುಗರನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿಸಿ ವಿಂಬಲ್ಡನ್ ಫೈನಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿಕೊಂಡವನು ಜೋಕರ್.
‘ಮೊದಲು ಜನ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ, ನಂತರ ನಗುತ್ತಾರೆ, ನಿಮ್ಮ ವಿರುದ್ದ ಹೋರಾಡುತ್ತಾರೆ ,ಕೊನೆಗೆ ನೀವು ಗೆಲ್ಲುತ್ತೀರಿ’ ಎನ್ನುವ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಮಾತೊಂದಿದೆ. ಕೊಂಚ ಬದಲಾಯಿಸಿ ,’ ಜನ ಮೊದಲು ನಿಮ್ಮನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸುತ್ತಾರೆ, ಹಂಗಿಸುತ್ತಾರೆ ,ಆದರೆ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನೀವು ಗೆಲ್ಲುತ್ತೀರಿ’ ಎಂಬುದನ್ನು ಬದುಕಿ ತೋರಿಸಿದವನು ನೋವಾಕ್. ದ್ವೇಷಿಗಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ,’ ಬಡ್ಡಿಮಗ ಏನ್ ಆಟಗಾರ ರೀ’ ಎನ್ನುವ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಮೂಡಿಸಿದವನು. ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ ಟೆನ್ನಿಸ್ ಲೋಕದ ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ.
ನಾಳೆಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತೈದನೇ ಗ್ರಾಂಡಸ್ಲಾಮ್ ನತ್ತ ಗುರಿಯಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಜೋಕರ್. ಎದುರಾಳಿ ಈ ಕಾಲದ ಗಟ್ಟಿ ಯುವ ಪ್ರತಿಭೆ ಕಾರ್ಲೋಸ್ ಅಲ್ಕರಾಜ್. ಜೋಕರ್ ಗೆದ್ದರೆ ಆಟದ ಎರಡೂ ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಇಪ್ಪತ್ತೈದನೇ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಗೆದ್ದ ವಿಶ್ವದ ಏಕಮಾತ್ರ ಆಟಗಾರ.
ಸೋತರೆ ಅದು ಸೋಲೇನೂ ಅಲ್ಲ ಬಿಡಿ , ಯಾಕೆಂದರೆ….
ಎವರೆಸ್ಟ್ ನ ತುದಿ ತಲುಪಿದವನು ಎರಡು ಅಡಿ ಕೆಳಗೆ ಜಾರಿದರೂ ‘ ಶಿಖರದ ತುದಿ ‘ ಮುಟ್ಟಿರುವ ಆತನ ಹಿರಿಮೆಗೇನೂ ಧಕ್ಕೆಯಿಲ್ಲ..
